de | wereld | in | gedichten
ramon | kool

De Ironie der Tijd

Dagen veranderen ironisch per minuut
De tijd wordt genegeerd,
en kruipt verlegen in kieren
en vergist zich in zichzelf
Weer een minuut en weer een verandering
Vanochtend zag de dag
er anders uit dan nu
en lijkt al helemaal niet op zometeen

Minuten veranderen ironisch per moment
een ogenblik wordt overgeslagen,
afgestraft en opgevangen
door de tijd die uit de kieren sijpelt
Weer een moment en weer een minuut
Zonet was het moment
nog helemaal niet geweest
maar is nu al weer voorbij

Tijd houdt zichzelf gevangen
en vraagt losgeld aan de ruimte
waar het zich in bevindt
En wij allen mogen kijken
vanuit een glazen bol
die in geen jaren
gewassen is