Vers

Gestopt! Maar hoe nu verder?
De ironie van die zin
sijpelt door mijn oren,
langs mijn schouders naar beneden,
maar verdampt ergens bij mijn borst,
bij mijn hart

Seconden lijken langer,
maar ik tel ze al lang niet meer
Ze komen toch, vervagen toch
en lijken kort danwel lang te zijn

Gestopt! Dus tijd om te beginnen
De ene voet voor de ander
in duizend verschillende richtingen

Ik denk dat ik de eerste
stuk of wat
maar oversla