Kleur en Gaten

Wij verlieten de gedachtes
terwijl de nacht
verging tot precies 29 sterren

De nacht een timide blauw,
de sterren een helder wit
en de zojuist verlaten gedachtes
een mager en mat grijs

een enthousiaste doventolk
met meer dan honderd armen
wees ons de weg
toch was het niet de juiste

kleur deed er al niet niet meer toe
en de sterren bleken
slechts gaten
in het dak van ons samenzijn

onze gedachtes bleken
we nooit verlaten te hebben
ze waren al lang vertrokken
en fluisteren homogeen
door alle gaten heen