de | wereld | in | gedichten
ramon | kool

Wij

Ineens kwam ik mezelf tegen
in een donker steegje
vlakbij dat ene gebouw
waarvan ik nog steeds
geen idee heb
waar het voor is,
maar daar stond ik dus,
helemaal alleen,
of juist niet,...
daar stond ik dus,
helemaal met z'n tweeën

we raakten aan de praat
hij vertelde wat
ik vertelde wat

het voelde zo vertrouwd,
zo herkenbaar,
aslof we elkaar al jaren kenden,
hij mij en ik hem