de | wereld | in | gedichten
ramon | kool

Vanaf een afstand

Verdwaasd verblijf ik heel eventjes buiten mezelf
Wat ik er doe? Gewoon een beetje hangen.
Gewoon eventjes helemaal weg, er even tussenuit.
Maar ik ben nog niet weg of ik ben al wat vergeten
Maar goed, ik heb de belangrijkste dingen bij me
En wat er niet is, haal ik wel


Maar goed, inmiddels is er een hoeveelheid tijd verstreken
En niet dat ik het niet naar me zin heb
Maar ik heb het nu wel gezien
Af en toe kijk ik nog eens naar mijn normale ik
Zittend op die stoel, en ik verlang toch weer terug
Terug naar mijn eigen stekkie


Het is er niet rustig
Het is er niet stil
Maar toch mis ik het
Ik zal mijn hoofd zo maar eens open zetten
Dan kan ik langzaamaan weer terug